Herkes ji xwe re stêrkekî hildibijêre. Hîn kes di stranekî de, hîn kes di pirtûkekê de, hîn kes di jîyanê de, hîn kes jî ber sîya sûretekî da terciha xwe dike. Lê piraniya mirovan jî, ferq nakin çawa ketine dû stêrka xwe. Herkesî ji xwe re stêrkekê ...
Tu fîlmekê temaşe dikî… Lê roja ku ew film li we temaşe bike, tu bizanibe wê rojê gelek tişt êdî tên guherandinê. Matrîx ji bo min fîlmeke zanîstiya xeyalî nebû, ji bo min di aliyê zanebûnê da deriyekî din vekir û zanebûna min hate qonaxeke din. ...
Em qasekî bifikirin, çima em hewqasî di nava jiyanê de dixeniqin? Em çima wiha dibin, bibêjin? Ji ber ku nîvê hebûna me, bi hêsanî hatiye qedexekirinê. Ji ber ku hîsiyat, afirandin û pejirandina hêza jinê a di nava xwe û derveyî xwe de, qut bûye. ...
Werin em bi hev re li vê vê qiyameta di hundirê me de binêrin... Lê netirsin! Bi efektên Hollywoodê, wê dernekeve peşberê we! Qiyametên biçûk ên ku em hemû, di pêşî bêdengiya mezin de têkiliyan diqetînin e. ...
Navê wê kesê ji aliyê hinekan ve hatiye danîn. Gotinên ku bi kar dihîne, pirî caran bi deyn e. Carinan jî hin tiştên ku dê û bavên wê nivco hiştine, ew bikar dihîne. Ji bo ku ew kes hinek caran ziman ji qalibê axaftinê derdixe, bi alavekî kujer...
Peyama Pîrozbahiyê a Sewda Xanzad. Li ser navê malper û tv a Philokurdê, ez gelekî spasîya xanima hêja Sewda Xanzadê dikim.